ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΓΑΣΤΡΙΚΟΥ ΔΑΚΤΥΛΙΟΥ

Η αφαίρεση γαστρικού δακτυλίου προκύπτει ως ανάγκη όταν δεν επιφέρει έλεγχο στο σωματικό βάρος ή δημιουργεί προβλήματα στην υγεία του ασθενή. Ο ρυθμιζόμενος γαστρικός δακτύλιος λειτουργεί σαν «ζώνη»  γύρω από το άνω τμήμα του στομάχου, που περιορίζει την λήψη τροφής. Μια απλή ιδέα που έτυχε μεγάλης αποδοχής απο τους ασθενείς και υιοθετήθηκε από πολλούς χειρουργούς. Οι λόγοι συνοψίζονται στην ταχεία ανάρρωση, στις μηδενικές πρώιμες επιπλοκές  και την αποφυγή μεταβολών στην φυσιολογική ανατομία του στομάχου.

Τα αποτελέσματα της εφαρμογής του ήταν μια αρκετά ικανοποιητική απώλεια βάρους και σημαντική βελτίωση των συνυπαρχόντων νοσημάτων, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης.  Ωστόσο στο πλαίσιο της μεταβλητότητας που προσφέρει η ρυθμιζόμενη διάταξή του είναι απαραίτητες οι συχνές επισκέψεις για ρύθμιση. Η κακή συνεργασία χειρουργού και ασθενούς στο θέμα των τακτικών ελέγχων και ρυθμίσεων προδιαθέτει σε πληθώρα προβλημάτων.

Διεθνείς μελέτες  σε ασθενείς που τοποθέτησαν γαστρικό δακτύλιο, έδειξαν ότι 2 στους 10 ασθενείς  θα χρειασθεί να τον αφαιρέσουν.

ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΑΙΤΙΕΣ ΓΙΑ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΓΑΣΤΡΙΚΟΥ ΔΑΚΤΥΛΙΟΥ

• Η μετακίνησή του, η οποία μπορεί να συμβεί μήνες ή χρόνια μετά την πρώτη επέμβαση. Το αποτέλεσμα είναι το τμήμα του στομάχου πάνω από το δακτύλιο (τμήμα υποδοχής της τροφής) να μεγαλώσει-διαταθεί. Η κατάσταση απαιτεί επανατοποθέτηση στη σωστή θέση ή αφαίρεση του γαστικού δακτυλίου.

• Η διάβρωση του στομάχου, που είναι πιο πιθανή όσο πιο σφικτός είναι ο δακτύλιος. Τελικά αυτός εισχωρεί στο στομάχι και καθίσταται μη λειτουργικός. Η λύση δίνεται χειρουργικά με την αφαίρεση του δακτυλίου.

• Η διαφυγή υγρού από το σύστημα θαλάμου του δακτυλίου ή από το σωλήνα που τον ενώνει με το υποδερμικό τύμπανο. Στη περίπτωση αυτή είναι απαραίτητη η χειρουργική αντικατάσταση του τμήματος του μηχανισμού που φέρει τη βλάβη.

• Η φλεγμονή του τυμπάνου ή του σωλήνα του δακτυλίου, αρχικά αντιμετωπίζεται συντηρητικά με αντιβιοτική αγωγή ή/και χειρουργική μετακίνηση του τυμπάνου, αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που απαιτείται η αφαίρεση του γαστικού  δακτυλίου.

Όλα τα παραπάνω προβλήματα έχουν οδηγήσει σήμερα σε μία στροφή στην επιλογή επέμβασης από πλευράς χειρουργών.

Το γαστρικό μανίκι (sleeve gastrectomy) ενώ το 2008 αποτελούσε παγκοσμίως το 5% των επεμβάσεων που εκτελούνταν για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, σήμερα αποτελεί πάνω  από το 30% αυτών.

Η μεγάλη αυτή στροφή οφείλεται στα προβλήματα που η εμπειρία έφερε στο φώς σε σχέση με τον δακτύλιο. Τελικά οι δακτύλιοι που σήμερα τοποθετούνται αποτελούν το 18% των βαριατρικών επεμβάσεων, από το 42% που ήταν το 2008.

Χρήζει διευκρίνησης, ωστόσο, ότι ο γαστρικός δακτύλιος παρά το μεγάλο ποσοστό απώτερων επιπλοκών, παραμένει μια πολύ καλά μελετημένη, με αξιόλογα αποτελέσματα  επέμβαση, τόσο όσο αφορά την απώλεια βάρους όσο και τον έλεγχο των παθολογικών καταστάσεων που συνοδεύουν την παχυσαρκία.

Η συνεργασία του ασθενούς με τον εξειδικευμένο χειρουργό και τη βαριατρική του ομάδα, έχει βοηθήσει πολλούς ασθενείς να διατηρήσουν τους δακτυλίους τους και να κερδίσουν το καλύτερο αποτέλεσμα από την επέμβαση.