ΚΗΛΗ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΗ

Η κήλη του αθλητή ή σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών ή κήλη του Gilmore είναι στην ουσία λύση της συνέχειας των μυο-απονευρωτικών πετάλων του κατώτερου κοιλιακού τοιχώματος. Προέρχεται από την έντονη και συχνή καταπόνηση (άσκηση).

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Η κήλη στον αθλητή δεν είναι αληθής κήλη (δεν προκαλεί δηλαδή έξοδο κάποιου σπλάγχνου προς τα έξω). Ωστόσο, προκαλεί σημαντικό πόνο στο τρέξιμο, στο λάκτισμα της μπάλας ή τη σύσπαση των κοιλιακών μυών προερχόμενη από κάθε είδους αθλητική δράση.

Ο πόνος μπορεί να αντανακλά και σε άλλα σημεία του σώματος, όπως το όσχεο στους άνδρες.

Η αρχική ενόχληση επαναλαμβάνεται και καταλήγει σε χρόνιο πόνο. Αυτό συμβαίνει λόγω των επανειλημμένων ασυναίσθητων τραυματισμών της περιοχής κατά τη διάρκεια τη άθλησης.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Η πάθηση ίσως είναι αρκετά δύσκολο να διαγνωσθεί λόγω του ότι ο πόνος στην κατώτερη πλάγια κοιλιακή χώρα μπορεί να προκληθεί και από άλλες αιτίες.

Η διάταση – θλάση και η μερική στέρηση αιμάτωσης στον μακρύ προσαγωγό μύ στη βουβωνική χώρα είναι παράδειγμα άλλης επώδυνης καταστάσης της περιοχής. Επίσης, η ηβική οστείτιδα, μία χρόνια φλεγμονή της οστέινης δομής της πυέλου, προκαλεί πόνο.

Καθώς και τα παραπάνω εκλύονται από την έντονη άσκηση, η διάγνωση της κήλης του αθλητή είναι πολλές φορές διάγνωση εξ’ αποκλεισμού.

Η αξονική και η μαγνητική τομογραφία μας βοηθούν να αποκλείσουμε άλλα αίτια επώδυνων καταστάσεων όπως αναφέρθηκαν πιο πάνω. Επίσης είναι χρήσιμες εξετάσεις για να επιβεβαιώσουν μία ρήξη στα μυο-απονευρωτικά πέταλα των κατώτερων κοιλιακών μυών, συμβατή με την κήλη των αθλητών.

Για την αντιμετώπιση της κήλης των αθλητών δεν υπάρχει μια καθολικά αποδεκτή μέθοδος θεραπείας.

Η πρώτη προσέγγιση γίνεται συνήθως από φυσιοθεραπευτές και αθλητίατρους. Αυτοί συστήνουν συντηρητικά μέτρα (φυσιοθεραπείες, ενέσεις στεροειδών ή/και τοπικών αναισθητικών). Σκοπός είναι να διασφαλίσουν τη συνέχεια της αθλητικής δράσης.

Η αντιμετώπιση αυτή μπορεί να συνεχίζεται επί μακρόν με κατά περιόδους αναπαραγωγή σε άλλοτε άλλο βαθμό των συμπτωμάτων.

Η συντηρητική αυτή τάση αντιμετώπισης οφείλεται και στα αποτελέσματα παλαιότερων ανοικτών χειρουργικών τεχνικών για την αντιμετώπιση της κάκωσης. Αυτά απαιτούσαν μακρά αποχή από την αθλητική δράση.

ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η σύγχρονη προσέγγιση που εφαρμόζουμε προτείνει την λαπαροσκοπική τεχνική ενίσχυσης του κατώτερου πλάγιου κοιλιακού τοιχώματος με πλέγμα. Προϋπόθεση είναι η προ εγχειρητική μελέτη να συνηγορεί τόσο με τα απεικονιστικά ευρήματα (μαγνητική τομογραφία) όσο και την αναπαραγωγή του τυπικού βουβωνικού πόνου στην κλινική εξέταση.

Ωστόσο η τάση να προηγείται μια βραχεία περίοδος συντηρητικής αγωγής δεν αποκλείεται.

Η επιστροφή στην αθλητική δράση και τις προπονήσεις είναι σύντομη μετά το χειρουργείο. Ο πόνος που συνοδεύει την επέμβαση είναι καλά ανεκτός, αφού πρόκειται για μια ελάχιστα επεμβατική τεχνική.

Με ποσοστό εξάλειψης  του πόνου > 90%  η λαπαροσκοπική μέθοδος που εφαρμόζουμε έχει ολοένα αυξανόμενη απήχηση ως η καταλληλότερη μέθοδος αντιμετώπισης για τη κήλη του αθλητή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΚΗΛΗ – ΟΜΦΑΛΟΚΗΛΗ, ΒΟΥΒΩΝΟΚΗΛΗ ΚΑΙ ΔΙΑΦΡΑΓΜΑΤΟΚΗΛΗ.

ΨΑΧΝΕΤΕ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΑΣ;

Call Now Button