ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΛΕΜΦΑΔΕΝΩΝ ΤΡΑΧΗΛΟΥ

Ο καθαρισμός λεμφαδένων τραχήλου, όταν πρόκειται για καρκίνωμα στον θυρεοειδή ενίοτε κρίνεται απαραίτητος. Οι ομάδες λεμφαδένων με το μεγαλύτερο κίνδυνο για μετάσταση πρέπει να αφαιρεθούν.

Παλαιότερα ο λεμφαδενικός καθαρισμός γίνονταν ριζικά. Περιελάμβανε την αφαίρεση εκτός των λεμφαδενικών ομάδων του τραχήλου και ευγενών στοιχείων της περιοχής που αύξαναν τη νοσηρότητα της επέμβασης.

Η πρακτική μας σήμερα βασίζεται σε «τροποποιημένες» ριζικές επεμβάσεις. Έτσι, διατηρούνται τα ευγενή στοιχεία του τραχήλου και εστιάζουμε στην αφαίρεση μόνο των λεμφαδένων.

ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΛΕΜΦΑΔΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΗ

Η αναγκαιότητα του λεμφαδενικού καθαρισμού για τα χαμηλής κακοήθειας νεοπλάσματα του θυρεοειδή (θηλώδες και θυλακιώδες καρκίνωμα) αποτελεί αμφιλεγόμενο θέμα. Συνήθως, ο λεγόμενος κεντρικός καθαρισμός λεμφαδένων τραχήλου, που έχει και τη μικρότερη νοσηρότητα από όλα τα είδη καθαρισμού είναι επαρκής.

Ο κεντρικός καθαρισμός λεμφαδένων τραχήλου εφαρμόζεται από τη χειρουργική μας ομάδα σε θηλώδη καρκινώματα που ξεπερνούν το 1 εκ. Αυτό γίνεται ταυτόχρονα με τη θυρεοειδεκτομή για να αποφύγει ο ασθενής δεύτερη επέμβαση.

Σε περιπτώσεις που η διάγνωση θηλώδους καρκίνου γίνει μετά την αφαίρεση του θυρεοειδή αδένα θα εκτιμηθεί μαζί με τη βιοψία, η επικινδυνότητα ανάπτυξης μετάστασης στους λεμφαδένες. Στη συνέχεια θα προταθεί ή όχι λεμφαδενικός καθαρισμός.

Στις περιπτώσεις θυλακιώδους καρκινώματος, λόγω χαμηλού ποσοστού λεμφαδενικών μεταστάσεων εν γένει, δεν εκτελούμε συνήθως αφαίρεση λεμφαδένων.

Ομοίως στον καρκίνο των παραθυρεοειδών αδένων δεν γίνεται εκτεταμένος καθαρισμός λεμφαδένων τραχήλου. Ο λόγος είναι ότι η νόσος σπάνια κάνει μετάσταση στους γειτονικούς λεμφαδένες.

Τροποποιημένος ριζικός καθαρισμός λεμφαδένων τραχήλου από την μεριά της αλλοίωσης και κεντρικός καθαρισμός λεμφαδένων τραχήλου, εκτελούμε στις περιπτώσεις σποραδικού μυελοειδούς καρκίνου του θυρεοειδούς, στον ίδιο χρόνο με την αφαίρεση του θυρεοειδούς.

Η προσεκτική εκτίμηση των χαρακτήρων του καρκίνου στον τράχηλο και η τάση του να προκαλέσει νόσο ή η παρουσία νόσου στους λεμφαδένες, αποτελούν την βάση της αιτιολογικής μας προσέγγισης στο θέμα της αναγκαιότητας και της έκτασης του λεμφαδενικού καθαρισμού.